Post photo: immigrantes | © Ajdin Kamber, Shutterstock
Jean-Jacques Rousseau scripsit librum de educatione quae hodie anno 1762 lectu digna est, nempe "Emile ou de l'education". Providus civis nationis cognoscere debet varias societates in iuventute sua ut tandem sibi decernat cum quibus societatibus contractum suum concludit ac deinde ut civis patriae suae obligationes adimpleat.
Patet igitur a principio quod inter statum cuiusque et quemlibet civem naturalem habitudinem contractuum excedit relationem mere civitatis, quae ab utraque parte observari debet ut tandem hanc nexum servare possit; fecundum utrumque, vivum.
Historia ostendit semper societates esse quae inter rempublicam et civem sua sponte finiunt relationem contractuum; regimina totalitaria, in iis socialismi realis, exempla hic bono esse possunt.
Sed est etiam finis contractuum ex parte civium, qui optimo casu ducit ad emigrationem civium quorum interest, hodie plerumque ex dictatura vel islamicis regionibus. Negative considerati, in quandam "migrationem internam" ingrediuntur ac saepe iacum faciunt rerum socialium contemptorum, quae hodie ut par societas memoratur.
Hoc modo homines, qui in suis originibus nationibus beati esse non possunt, vel nulla ratione subsistendi habentibus, in aliis societatibus se erigere conantur.
Praecipua postulatio sit ut novus civis potentiale non solum "signare" sociale novae patriae suae contractum, sed etiam adimplere voluerit.
Notatu etiam dignum est nostram hanc societatem, quae diu se exprimere non potuit, absolute a novis civibus dependet.
Libet affirmare nos nos non solum "poetarum ac disputantium" terram esse, sed etiam apertam et altam technicam societatem.
Hanc imaginem sui ipsius manifestare volumus, quae plane non omnino ab extraneis communicatur, in congruente ac etiam diuturno iure immigrationis, quasi in prooemio, ut immigrantes potentiales praeveniant in quam societatem ingrediuntur; quae contrahunt cum eis alias partes hominum.
Insuper etiam interest minimas postulationes edicere quod novus civis convenire potest antequam vel ad nostram Unionem vel ad patriam emigrare possit. Praeter has minimas necessitates, ulteriores fines definiri debent novum civem per aliquod temporis spatium consequi. Sensum hic efficit ut proposita haec expresse pro omnibus aliis in nostra regione habitantibus exponat et eas per mensuras publicas institutas tueatur; uitae eruditio posset esse una harum metarum.
In nuce opus est identitate corporata - exemplum quo quisque potest uti ad se alignum et ad se iter suum inveniat.
Si hoc commune exemplar primum non efficimus, et si in notione Europaea vel apertae societatis consentire non possumus, adhuc societates parallelae apud nos explicabuntur quae solum unum commune habent, omnes nempe omnes. ab uno eodemque — diu obrutus — suspensus. Atque id sine civili vel parvo bello necesse erit; recentissima exempla multa sunt.
"Nobis opus est iis qui nobis utuntur, non iis qui nobis utantur. Id esse nostrum consilium ad immigrationem consilium.
Hans-Peter Friedrich, Leipziger Volkszeitung (May 15, 2011)
[Sed ita prorsus de his qui hic nati sunt!]
