Aryans

Post photo: People | © Stefan Keller in Pixabay

Hodie scribo de turpissimo, probabiliter etiam perquam problematico argumento, quod certe ad plenam incomprehensionem inter multos cives ducet, nisi admodum astutos motus. Ad hunc locum a recto prospectu vix accedere potes et ideo ne illud quidem experiar. Scribo etiam — sicut semper in hoc blogo egi — simpliciter a Lamäng et me quaere ubi cogitationes meae me ducunt.

Causa huius diarii est duo colloquia tristissima quae per hos dies audire potui et etiam in aliquibus ex eis interfui. Hi vicissim me miserunt controversiam cum ipso pronuntiato admodum iuvene Aryan, quod me habere debebam praesidem Europaeae-unionis Heilbronnae in zona pedestri. Quam ob rem ego nunc hac ineptiis utor titulo officii mei ut errores ab initio excludas et iis tribuas, qui me satis intellegunt satis causae esse ab initio.

Ita se ipsum confessus est Aryan, pessimum casum Volksdeutscher suppositi, affirmabat ut Aryan — neque cum testimonio scholae idoneo neque tirocinio in otio Germanico, qui etiam militiam vitaverat — a civibus tractaretur. usque ad consummationem glorise suse pascetur. Eodem tempore voluit me fautorem migrationis, pestem colli mei et me re vera in motu esse, ut populus pestis qui adiuvat etiam peius "populum" ad delendam Germanorum populum.

Aliquanto doctiores cives, praesertim qui se sustentare possunt, a talibus sapienter abstinent, sed paulo obtusius et tandem rem totam paulo obtusius emittunt.

Difficultas est, qui sumus "nos" et qui sunt "ipsi"?

Scio e.g. B. Non nunc, quod me efficere potuit cum stupido et pigro remissiore, et sensus simultatis cum eo evolvere. Sola civitas cum viro me coniungit. Et in eventu, quem communem "ethnicitatem" insistit, tunc hoc ulterius differre debet, quod longe diversae sunt gentes Germanorum, nedum tribus.

In praeterito, si omnino, omnes paucae res communes habebant quae adhuc hodie in caterva ethnica colligi possunt, quae tribus criteriis, scilicet lingua germanica, religione, qua protestanticus est decretorium et. Iudei et catholici fere sic ferendum esse, ac demum de communi "culturae Germanicae".

Et si istos dies ad literam sumpsisti, certe valde valde, multum solum pro multis nobis. Praesertim si tuas proprias observantias vel tuas optiones sicut Probatio accipias. Certe non potes cum eo rempublicam facere. Itaque aliquantulum est consi- dendum et quod ad civitatem pertinet. Et qui eam accipit vel non, officium est "administratorum" qui decisiones ponunt in normis secundum suae cognitionis et fidei optimam. Vera res est quod civitatem tuam possidere potes et hoc solum omnia iudicia ad civitatem obtinendam absurda facit — Ego hic Aryan modo enumerans sui praedicavit.

Nihilominus res tota non ulterius nos ducit, si velimus statuere quis nos actu sumus. Idque semper pendet in hodierno ambitu, pediludio, mensa regulari, comitatu, vicinia, platea, familia, Peregrinatione, etc. Semper "nos" est ac plerumque diversis temporibus.

Et consequenter, "mori" semper sunt diversa omni tempore.

Et ne hoc quidem multum nos ducit ac proinde interrogemus se, quid significant homines, cum tam vehementer loquuntur, nonnumquam nimis pertinaciter de "ipsi vel nos"?

Ita ingenue dico, hanc ultimam iustam esse "quaestionem distribuendi". Si omnes in paradiso viximus, nihil tale esset quod « ipsi vel nos ». Omnes "nos" essemus et solum per nos vivimus, etiam ructans et pedetentim proximorum nostrorum vix nos pedibus pulsamus.

"mori" probabiliter tantum incurreret si timeremus ne quis nos ex his somniis extorquere vellet vel si denique etiam pertimesceremus ne "mori" butyrum panem nostrum auferret.

Hoc fortasse determinaret quinam "illi" actu sint, eos scilicet qui nostram existentiam periclitari credimus, ac sic demum omnes, praeter se ipsum, "illi", saltem in potentia.

Distributio problemata haud dubium est quin graviores ac graviores fiant, praesertim cum animadvertimus nos senescere et ideo debiliores, magis vulnerari et auxilio egere. Et certe in ipso fine, omnes illi "nos" sumus, qui nos ad extremum spiritum comitantur et fortasse etiam extremas nostras horas faciliorem reddunt - etiamsi Africanus niger esset!

Et nunc brevissime ac sine dolore: “Illi vel nos!” pervagatus, quantumvis elaboratus, ne quis ulterius acquirat! Sed sic, sunt boni et delicatus homines, sicut mali et mali - omnes sumus! Saltem in oculis alicujus.

Hinc est quod "nos" leges et leges quaerendum est, quae simul vitam nobis faciliorem reddunt. Et ante omnia, "nos" etiam adhaerere debemus legibus ac legibus quas fecimus ac deinde eas sequi.

Et secundum quomodo id facimus et cum id facimus vel non, est "nos" bonos guys vel "nos" malos guys - quod persaepe et nimis proterve in una vita humana mutare potest.

Et sic una cum aliis, qui habent civitatem Germanam et qui eam non habent, inhabitabimus. Et vivemus cum iis qui Germanica non loquuntur, scholae diploma vel officium non habent, tum cum illis qui, nostris signis, omnino iniuriam agunt vel etiam regulas legesque constanter frangunt.

Si aliquid mutare possumus, assidue postulamus et petimus ad obsequia legum et legum. Idque optimum est si nos ipsi legibus ac legibus pareamus.

Si aliquid mutare volumus, tunc praebens nos ut bene dicamus germanice, ad credendum in Deum vel saltem in bono hominum, et praesertim ad exemplum culturae, quam in aliis videre cupimus.