Featured photo: Future | © mykedaigadget ex Pixabay
Praeter scripturam et omnia eius circumstantia, probabiliter facultas fuit in mundo occidentali discernendi inter res et ordinem relationum in communicatione.
Nonnulli ex nobis antiquiores adhuc meminerunt titanorum popularis in principio nostrae Reipublicae Foederalis, qui maxima et meticulosa verborum proelia in Bonn pugnaverunt, solum ut postea iterum colligerent ad chartulas ludere et paucas potiones alcoholicas bibere. More imperiti contemporanei hoc lusum fictum viderunt - absit!
Etiam in re militari magna emphasis posita est ut differentias graduum et munerum diligenter tuendarum — praesertim in communicatione. Etiam zonas suas creaverunt ad confirmandas relationes post ingentes contentiones; In illud vetitum est "servitium" introducere. Nihilominus ibi erat quod nostrae culturae satis bene decennia videre potui.
Tarde, sed certe, non solum lingua scripta in nostra societate dissolvitur, sed cum eo etiam lingua nostra dissolvitur et, ratione prorsus, ita est cerebrum et memoria nostrae societatis.
Non iam mirum est quod pauciores et pauciores cives inter gradum contentum et gradum relationis discernere vel etiam agnoscere partes diversas quas homo potest accipere vel agnoscere cupit.
Ubique necessariae differentiae in altari egalitarianismi librantur et immolantur. Itaque iam non est notabile quod globuli et hocus-pocus nunc in scientias transfigurantur e regione semper facundiores, sed inanes Anglicismi et integri (educationales) paradisi pro eis eriguntur.
Communicatio nunc fere unice fit in ordine relationis, partes iam ad duas redactae sunt: consumendi et facientis - quidquid vis comprehendere - et omnes nos amant inter se, idealiter in forma unisex. Sed optime frater noster magnus, qui, ut omnes novimus, cito mutare potest, quod nunc omnes omnino non curamus.
Quia omnes nunc in eodem pulmento natamus, pulmentum quod integras societates in Africa, Arabibus et in Asia iam corrupit, et statim ad cultrum confugimus cum quis nos non amat: omnes idem sumus! et quicumque non occiderit.
Parvae sed subtiles differentiae, quae nostrae societates occidentales prosperae fecerunt — et etiam opportunitas agendi quod vita tua voluisti.
Prout status et fortunarum fati, iuxta viam progrediemur aut cademus; […] Quod si te in re publica minore fortuna cognoveris, magis in privatam vitam decedendum curaque te scientia, sicuti in periculoso navigatione, statim portum vocas, non expectas. dimitte, sed abdica te.
Seneca, De tranquillitate animi V 4-5
Paenitet me quod postes tibi utile non fuit!
Fac me meliorem hanc stationem!
