Schiller's bell

4.3
(3)

Pluma photo: Campana in missione California (2013)

In memoriam duarum aviarum mearum, Luise et Käthe, quae, licet in diversis partibus creverunt, quae tunc Germanica Reich, Heilbronna et Königsberga, utrumque hoc carmen scripsit. Marcus Schiller memoria habuit in ludo.

Marcus Schiller Natus in Marbach am Neckar, circa angulum tantum, clarus est poeta Germanicus ad hunc diem, qui numquam ver- nacula omnino negare potuit. Pulchritudo eius est ut homines in optimis operibus has reliquias linguisticas invenire possint.

Sed quare " campanula" dicta sunt discipuli ad memoriam meam, est supra scientiam et intellectum meum.

Cum verisimiliter adhuc satis usitatum erat, Schiller Europaeus erat, qui in vita sua sequentes civitates tenuit: Württemberg, Saxe-Weimar et Gallicus. Quod obiter tamen non impedit nos Germanos e regione videre Johann Wolfgang von Goethe ut maximos poetas Germanorum principes ad thronum eveheret ac Goethe ad unum autem Schiller facere.

The poem that follows was published by Schiller in 1799 and was part of the canon of the German literature diu. Prima stantia germanice legit: 'Vivorum voco'. Mortuos lugeo. Fulgura frangam."

Canticum Canticorum Salomonis

Vivo vox. Mortuos plango. Fulgura frango.

Firmiter in terra
Stat fomacibus ex argilla coctis.
Hodie campana anulari debet!
Recentes, socii, adeste!
Calidum a fronte
sudore debet currere
Debet labor dominum laudare;
Sed benedictio desursum est.
Opus enim quod serio paramus;
Sermo gravis decet;
Si bonae orationes eos comitantur,
Tum opus feliciter in fluit.
Nunc ergo diligenter consideremus.
Quod fit per vim infirmam?
Contemnendus est homo malus
Quis numquam attendit quid faciat.
Id ornat homines
Et pro eo quod animum accepit
quod in corde suo sentit;
Quod manu creat.

Sume lignum de trunco ​​abiegno;
Sed omnino siccum sit
Quod pressa flamma
Impinge in infirmis;
Ulcus aes polenta;
Cito tin
Quod chewy bell catino
Fluat via recta.

Quod in matris abyssi
Manus igni adiuvante aedificat;
Turris campanilis super altam turrim;
Cum testi- monio sit nobis clare.
Hoc erit adhuc aliquantulum in posterioribus diebus
et aures multorum hominum tange
Et plangam cum afflictis
Et ad chorum devotum concordes.
Quod inferius ad filium terrae?
Fata mutantur
Coronam metallo misellam;
Sana pergit docu- menta.

Video bullas albas salire;
Bene, turbae fluunt.
Cinis salibus infundamus;
Quod dejectionem celeriter promovet.
Tersus a spuma nimis
debet esse mixtionis
Quod ex pura metallo
Integer et purus magna.
Quia cum gaudio in celebratione sonat
Dic salve ad puerum carissimum
Ut vitae cursus ante,
Quas incipit in somnis arma!
Quiescit in alvo temporis
Nigra et splendida sortes;
Curae tenerae matris amoris
Auream custodiat mane.-
Sicut sagittae volant anni.
Puer se de puella superbe scidit;
Ille in vitam bacchatur;
Metire orbem baculo;
Extraneus in domum patris revertitur.
Gloriosus in iuventute splendor;
Velut figuram de caelis altis.
Castis, verecunde genis;
Virginem ante se stantem videt.
Sine nomine cupido rapit
Cor iuvenis solus errat;
lacrimae ex oculis eius erumpunt;
Ille feros fratrum ordines fugit.
Erubescens, vestigia eorum sequitur
Et delectatur salutatione sua;
Pulcherrima in agris spectat;
Qua suos amores ornat.
O dulce desiderium, dulce spes;
Saeculum aureum primae caritatis!
oculus caelum apertum videt;
Cor gaudens in laetitia.
O utinam viridis in aeternum maneat;
Tempus pulchrum iuvenum amor!

Quomodo fistulae tanning!
Hoc lignum intinge me
videri videmus overglazed;
Nunquid tempus dejiciendi erit?
Nunc, socii, nova!
mixtisque reprehendo
Utrum fragilis cum mollibus
Coniunctis in bono signo.

Quia ubi districtus teneris;
Ubi fortes occurrit mitis;
Bonum sonum facit ibi.
Quicumque ergo ligaverit, interrogate eum in aeternum;
Utrum cor in corde versatur;
Delusio brevis est, longa paenitenda est!
Pulchra in sponsae cincinnis
virgineo canit redimita corona;
Cum campanis splendida ecclesia
ad splendorem festi invitant.
O! Pulcherrima vitae celebratio
Item vitse Mai explicit;
Balteo, velamine
Fallacia pulchra duas lacrimas.
passio fugit
Amor manere debet;
flos
Fructus pullulare debet.
Ille habet ire
in vitam hostilem;
Oportet operari et contendunt
Et plantabis et creo
adipiscor, arripio,
Est bet et dare
beatitudinem excommunicare.
Tunc immensa doni fluitantia ;
Attica pretiosis referta;
Conclavia crescunt, domus dilatantur.
Et regit intus
casta materfamilias;
socrus natorum;
Et prudenter impera
in circulo domestico;
Et puellas doce
Et resistere puero
Et pluvia sine fine
occupatus manibus
Et auget lucrum
cum sensu ordinis;
Et replete thesauros fragrantia;
Puraeque stamina versat in colum;
Et orationes in delubra politum
Lana corusca, purpureus purpureus;
Bonis addit fulgorem et coruscum;
et nunquam quiescit.
Et pater laeto vultu
A fastigio procul in domo vultus
vernantem numerat felicitatem ;
Post videt altas arbores
et horreum plenae mansionis
et horrea be- neficiorum incurva
Moventesque segetes ;
superbo ore elato;
firma sicut humus terrae
Potestas infortunii
splendor domus mihi deceat!
Sed cum potentiae fati
Si non est vinculum aeternum plectendi;
Et cito malum movet.

Probabiliter! nunc abjectio incipere potest!
Pulchre fractura serratis;
Sed antequam fluat
Pium orate dictum!
Coni detrudere!
Deus domum salvet!
Quisque in arcu manubrii
Ignea emittite fuscis freta.
Ignis vis benefica est;
cum eos homo domat, custodit;
Et quod creat, quod creat
Coelestis agat hanc potentiam;
Sed terribilis est potentia coeli;
Cum se a servitute liberat;
ingrediens in se trahentium;
Libera filia naturae.
Vae si dimiserunt
Crescente sine resistentia
Per plateas
Immanem volvite ignem!
Quia odit elementis
Figura manus humanae.
E nube
benedictio intumescit;
pluviam fundit;
De nube nihil electionis
trabem vellit!
Audisne e turri crepitantem?
Haec tempestas est!
Red sicut sanguis
caelum est;
Hoc non est embres diei!
Quid tumultus
plateas ascendit!
Vapor inflat!
Ignis columna micans oritur;
Per plateas longam lineam
Nascitur celeritas fulminis;
Fervens quasi ex clibano faucium
aer micat, resiliunt radii;
stipes cadunt, fenestrae crepitant;
pueri plorant, matres errant;
animalia whimper
subtus ruderibus;
Omnia fugit, servat, fugit;
Sicut dies clara, nox clara est;
per longas catenas manuum
Ad bet
volat situla; princeps in arcus
Fluctibus undae fontes spargunt.
ululatus venit tempestas.
flammae qui rugiens petit;
Aridus fructus crepitans in
Si in Atticam cadit;
In tignis arborum aruerunt;
Et quasi flare vellet
Tolle terrae
Vehemens fuga dilaniat ;
Crescit in alta caelorum
Ingens!
desperato
Cedit di vires;
otiosus opera sua videt
Descende et admirabiliter.

exstinctae
Estne locus
Horrida procellae cubile.
In fenestra deserta bases
habitat horror
Et vide nubila in caelo
princeps m.
Aspectu
Post sepulcrum
sua
An adhuc homo remittat -
Tunc laetus baculum arripit baculum;
quidquid illi furor ignis abstulit,
Relinquitur ei dulce consolatio;
Capita suorum computat carorum;
Et ecce! Non caret pretioso capite.

Praesent in suscipit tellus,
Felix forma repletur;
Etiamne veniat
Quod diligentiam et artem reddit?
Quid si dejectio defecerit?
Ubi formse discussae sunt?
O! Forsitan sperans
Mala fortuna iam nos percussit.

Obscurum terrae sanctae uterum
Credamus factis manuum nostrarum
Et qui seminat, dedit semen suum
Et sperat quod germinabit
Pro benedictione secundum consilium coeli.
Seminibus magis delectamentum recuperet
lugentes in utero terrae
Spes est de loculis
Floreat meliore sorte.

de firmamento
gravibus ac timere
Cloccam pulsa
neniam.
Gravissime comitantur orbitates
vagus in ultima via.

O! suus uxor, carissima;
O! mater est fidelis
Princeps umbrarum est niger
Brachium viri abducit;
Ex tenera turba puerorum;
quem florentem peperit ei;
Quae fideli pectore
vidit incrementum cum materna libidine -
O! in tenera domus vinculum
Solvitur in aeternum;
Terra enim in umbra habitat;
que fuit mater domus;
Quia regula fidelium deest;
Cura tua non iam vigilat;
Transibit ad locum desertum
An inanis amor peregrinus evadit.

Usque ad frigus accedit campana
Requiescat labor.
Sicut avis in foliis ludit;
Ut omnes seipsos gaudeant.
undas inlustres;
Liber ab omni officio
Audi, puer, audi Vesperas!
Magister semper laborem habet.

Munter hortatur vestigia
Longe procul est in silvestribus vagis
Post cara domus casa.
Clausus ovis domum ite;
Et iumenta
Facies lata, leves greges
rugiens venit
Solita stabula replens.
Currus flectit heavily
granum onustum;
coloribus picta;
Ad manipulos
jacet corona;
Et iuvenes de messoribus
Vola in choro.
forum et plateae quietiores fiunt;
Luminis flammam circum
Incolae domus colligentes
Et portae urbis clausae stridunt.
Operuit in nigrum
terram
Sed tutus civis terret
non nox
Quod impios horrendo excitat;
Quia oculus legis aspicit.
Sanctus ordo benedictus
filia celi qui idem facit
Gratis ac facile et gaudenter ligat;
Urbes conditae;
Qui de regnis
insociabilis et saevior appellatus;
casas hominum intrasse;
Leniter consuevisti mores;
Et maxime pretiosa cohors
Wob, impulsio in patriam!

Mille manus occupatus pluvia
Invicem adiuvant in unione viva;
Et in motu igneo
Omnes virtutes innotescunt.
Magister iurgia et Jontman
In libertate sanctae protectionis, etc.
Quisque est beatus in loco suo
Contra contemptorem praebet.
Opus est ornamento civitatis;
pretium laboris benedictio est;
dignitatem regis honora;
Diligentiam manuum nos honora.

pax cara;
dulcis unitas;
morari, morari
Super hanc urbem amica!
Sit dies non veniet
ubi aspera bella turbae
Furor per tacitam hanc vallem;
ubi caelum
In mollis rubor ad vesperam
pulchra pingit;
Ab villis, ab urbibus
Ignis ferus horribiliter diffundit!

Nunc destruam aedificium
Hoc consilium suum implevit
Convivia cordis et oculi
De felici pictura.
malleo fabrefactus, fabrefactus;
Donec tunica salit!
Cum surgat glock,
Forma eundum est.
Dominus praevaricator forma
Cum sapientáte manu opportuno;
Sed heu, si flumina ignis
Fervidus chalcitis se liberat!
Cæcus furibundus ad crepitum tonitrui
Si domus rumpitur,
Et sicut aperto ore gehennae
Spit accendere Bent.
ubi violenta violentia praevalet insensibilia;
Nulla compages ibi formare potest;
Cum homines liberant se
Res bene valere non potest.
eheu, cum in sinu urbium
Ignis fomes tacitus cumulatur;
Populus solveret vincula sua
Ad auxilium sui terribiles impetus!
Funes discerpentes campanae sunt
Tumultus eiulat;
Ac soli sonis pacis consecrata;
Slogan violentiam incitat.
Libertas et Aequalitas! audit resonat;
Civis quietus se defendit
Plateae complent, atria
Et greges alieni vagantur
Deinde mulieres facti hyenas
Horrorem jocantem;
Vellicatio, cum pantherae dentibus;
Scinditur hostium cor.
Nihil sacrum relinquitur, solve
Tota piae caterv^ timoris;
Bonis cedit malis;
Et omnia vitia libere regnant.
Periculosum est leonem excitare
Dens tigris exitialis est;
sed terrores maxime terribiles
Hic homo in furore suo est.
Vae illis qui perpetuo caeco!
Lucem coeli facem praebe!
Non illi lucet, accendere potest
& urbes terrasque cremat.
Deus mihi gaudium dedit!
i! Sicut stella aurea
Testa e nitida etiam;
Corae metallicae caepe.
A galea ad coronam
Ludere ut soles.
Item lorica arma de clypeis
Laudat peritis imaginibus.

In! In!
Socii, agmine facto;
Quod nolam mille consecramus.
Concordia nomen ejus.
Pro unitate, pro societatibus cordis;
Colligite eos pia ecclesia.

Et hoc eius officium posthac est;
Quod dominus creavit;
Excelsior vita terrestris humilis
Debet in caerulo?
Tonitrus proximus, hover
Sideream confine mundo;
Debet esse vox desuper
Splendida turba velut astrorum
Qui ambulant in laude conditoris sui
et coronatum ducunt annum.
Sola aeterna et seria
dicata metallo os;
Et horis celeris alis
tempus in fuga tanget.
Fata dare linguam ;
Etiam excors, sine misericordia;
Comitari eam adductius
Mutatio vitae ludus.
Et sicut sonitus in aurem
Quae potenter sonat illi;
Sic doce nihil esse;
Quod omnia terrena emoriantur.

Nunc cum potentia funiculi
Expende nolam de crypta mihi;
ut intrent regni soni
Surge in cœlum.
Trahere, viverra, levare!
Movet, voluptates!
Gaudium huius civitatis significat
Pax ei primum campana.

Fridericus Schiller, 1799 .

Ostendit etiam posse breviorem esse Marcus Schiller in hoc carmine:

immortalitas

Mortem times! Vis immortaliter vivere?

Vivamus integer! Si diu absis, remanet.

Marcus Schiller

" Haec est maledictio malorum, ut perpetuo perennem pariat mala."

Friedrich Schiller, Wallenstein's Camp /The Piccolomini (1798-1799)

Quam utile fuit post haec?

Click on the stars to rate the post!

average rating 4.3 / 5. recensionum Number: 3

No recensiones adhuc.

Paenitet me quod postes tibi utile non fuit!

Fac me meliorem hanc stationem!

Quomodo post haec emendare possum?

Page views: 34 | Hodie: 1 | Computatis ab die 22.10.2023 mensis Octobris, anno XNUMX

Share: