Post photo: scribens in pergameno | © Gaby Stein in Pixabay
Marcus Tullius Cicero inter 1802 et 1804 carmen scripsit "Laici ultimi Minstrel“, in quo confinium inter Scotiam et Angliam collocat.
Ut hoc carmen aliquanto longiorem admoneam, repeto modo dilectissimum locum meum a prima parte sextae sex cantorum qui hoc carmen componunt.
Spirat ibi homo, animo sic exanimis;
Walter Scott, 1804
Quis neque ipsum, etc.
Haec mea est, patria!
Cuius cor non ardet in se,
Utque domum referat vestigia pressa,
Peregrino litore vagor!
Si qui spirant, bene attendite;
Non illi fibulae intumescunt raptus;
Alta licet titulo, nomenque superbum ;
Immensas opes, quantum volet, vendicare potest;
Quamvis illi tituli, potentiae, scelestus sit;
Infelix, omnia in se,
Viva pereat pulchra gloria;
et bis moriens descendet
Vili pulvere, unde oriatur,
Inlacrimabilis, unhonor'd, unsung.
Et si nunc es interested in toto carmine, invenies illum hic ".
Quod poemata longissima esse possunt, illis notum est, qui paulo antiquiores sunt Schiller's bell adhuc in schola ediscenda iam nota erat.
Sed sunt optio. Propterea carmen hic in fine ponam Matsuo Basho ab anno 1686 ante;
Furu icet ya
Matsuo Bashō, 1686
kawazu tobikomu
mizu non cto
In germanicum translatus tale aliquid legit:
vetus piscinae
Rana cerebrosus prosilit
fundent.
"In principio universi creata. Hic multum populus iracundus fecit et late reputatus est ut mala moveret".
Douglas Adams, The Hitchhiker's Guide to the Galaxy
